شب یلدای من!

خیلی خیلی خیلی دوس داشتم امشب پیش تو باشم؛ تا هم تو رو شاد کنم و هم خودم! اما دست بر قضا باید برم دانشگاه و برای شادی بقیه تلاش کنم!

ولی بازم خدا رو شکر که مثه پارسال شب یلدا توی پادگان نیستم!

الا ای حال تقدیم به تو...

تقدیم به نفسم...

بالاخره امتحانات خانومی تموم شد و ایشالا تا دو سه روز دیگه میاد نزدیکم!

توی این مدت خیلی خیلی اذیت شد. و اذیت‌ شدناش وقتی تشدید شد که یه پسری پا شو گذاشت توی زندگیش!

البته نوع اذیت شدنش اینبار فرق داشت؛ چون ایندفه اسمش «دلتنگی» بود...

بعضی وقتا تونستم بهش دلدار‌ی بدم.. اما خیلی وقتا نتونستم و واقعا خانومم اذیت شد!

امیدوارم بتونم در ادامه زندگی همیشه پیشش باشم و هیچ وقت نذارم بهش سخت بگذره...

 

خانومم! برای شروع جبران مافات، یه هدیه کوشولوی مجازی برات آماده کردم... امیدوارم خوشت بیاد!

 

اینم یه آهنگ که این شب ها مدام گوش میدم و فک کنم حرف دل هردوی ماست؛ مگه نه؟!