همسایه

همسایه طبقه پایینمون تمرین آواز داشت، بجز اونجاهایی که تمرن حنجره میکرد و هاهاها، هاهااهاهااهاهااه میخوند، و اونجایی که خواجه امیری میخوند و نمیشد داد زد دوباره دوباره! باهاش کنار اومده بودم :) هرچند دوسال آخر دبیرستانم بود و من کارشناسیم تموم کردم ولی بنده خدا خواننده نشد!

بعد یروز هفت صبح مامانش اومد دم خونمون که من بیماری اعصاب دارم و ال و بل و یه صداهای وحشتناکی از تو خونتون میاد جیر جیر های بلند و دارم دیونه میشم و این حرفا! که فهمیدیم صدای کشیده شدن صندلی کف آشپزخونه موقع صبحونه خوردن رو میگه :))

همسایه های طبقه پایین شهرستانمونم دوتا برادر و یه خواهر بودن که خودشون گروه کنسرت داشتن و دوتا گیتار میزدن یکی میخوند و ما بهره میبردیم :)) حیف زیاد فرصت نشد ازشون بهره ببریم:دی

اومدیم این یکی خونه، همسایه طبقه پایینمون دوتا پسربچه داره، اولی یه ضبط صوت داره که با صدای وحشتناک بلند آهنگ های گوش خراش میذاره و دومی هم تو کار طبل زدن هست و در بی موقع ترین زمان ها تمرین طبل زنیش رو انجام میده. اول دبستان هست و استادش گفته تا یه سال دیگه استاد میشه :))) حیف چند روز پیش ازینجا رفتن اگرنه وقتی استاد میشد باید از ما و اعصاب و حوصلمون برای رسیدنش به هدف تشکر میکرد!

همسایه های جدید هنووووووووز آوازی از خودشون بیرون ندادن ببینم هنرشون چه جوریاست :)))