1) افسانه های عاشقانه زیادی شنیده ایم؛ لیلی و مجنون، خسرو و شیرین، ویس و رامین، شیرین و فرهاد ، و... .
نمیدونم چقدر واقعیت دارند...
ولی هیچگاه عشقِ این عُشاق نظر منو به خودش جلب نکرد...
و اما «علی و زهرا»! عاشقانه ای تماما واقعی؛ و پر از رفتارها و سخنان سراسر عاشقانه که گوی سبقت را از تمام منظومه ها و افسانه های تاریخ می رباید...
اما کافیه در هر مجلس و محفلی اسم حضرت زهرا(س) و علی(ع) بیاد... بغض عجیبی منو فرامیگیره... و بی اختیار اشک هام جاری میشن...
البته این مسئله بیشتر زمانی شروع شد که پام به کوچه های مدینه رسید؛ و همیشه احساس میکنم که بخشی از قلبم رو اونجا جا گذاشتم.
جایی که از نزدیک مظلومیت این خاندان رو دیدم و البته با زندگیشون آشنا شدم.
شما به من حق نمیدید؟
اصلا مگه داریم نمونه این خانواده رو توی تاریخ؟
دو شخصیت خارق العاده بنام علی و زهرا. که هر کدام الگویی به تمام معنا برای بشریـت هستند؛ بهم میرسند و بیمانندترین زوج تاریخ رو تشکیل میـدن.
و تربیت فرزندانی که هر یک، اسطوره ای برای تمام تاریخ هستند؛ حسن، حسین و زینب!
3) و حال قراره بنیان اصلی این خانواده از بینشون پَـر بکشه...
علی(ع) چه کشید اون لحظه... وقتی که بهترین زن تاریخ توی اوج جوانی داره جلوش جون میده... زنی که وقتی رخسارش رو می دید، تمام غصه ها رو فراموش میکرد! ولی حالا... .
حسن و حسین(ع) چه میکشیدن؟ اون لحظه ای که این دو در آغوش مادرشون افتاده بودن و فرشته حق نازل میشه و میگه حَسنین رو از مادرشون جدا کنید که فرشته های آسمون رو به گریه انداخته...
و زینب! که از این لحظه باید خودش رو آماده مقابله با کوهی از مصایب کند؛ شهادت مظلومانه پدر، برادر، کربلا و شام!
چقدر بیرحمانه...
لعنت بر آن مردمان...